Hoe mijn depressie mijn leven overnam
Ik wil schreeuwen
Ik wil huilen
Maar het lukt niet
Omdat mijn leven is overgenomen
Door eindeloos verdriet
De dagen lijken eeuwig te duren
Minuten kruipen voorbij
Secondes voelen als uren
De wereld om me heen blijft bewegen
Maar ik sta stil
Iedereen gaat verder
Ik zet een mes in mijn armen
Als ongehoorde gil
Ik doe lange mouwen aan
En dan is het weg
Misschien vragen ze hoe het gaat
Maar denk maar niet dat ik iets zeg
Angstig voor veranderingen
Angst om te praten
Bang om de stap te zetten
Omdat het dood eng is om deze negatieve cirkel te verlaten
Het is normaal geworden
Maar toch wil ik dat het stopt
Ik wil niet altijd rondlopen
Met iets scherps in mijn tas gepropt
Ik wil huilen
Maar het lukt niet
Omdat mijn leven is overgenomen
Door eindeloos verdriet
De dagen lijken eeuwig te duren
Minuten kruipen voorbij
Secondes voelen als uren
De wereld om me heen blijft bewegen
Maar ik sta stil
Iedereen gaat verder
Ik zet een mes in mijn armen
Als ongehoorde gil
Ik doe lange mouwen aan
En dan is het weg
Misschien vragen ze hoe het gaat
Maar denk maar niet dat ik iets zeg
Angstig voor veranderingen
Angst om te praten
Bang om de stap te zetten
Omdat het dood eng is om deze negatieve cirkel te verlaten
Het is normaal geworden
Maar toch wil ik dat het stopt
Ik wil niet altijd rondlopen
Met iets scherps in mijn tas gepropt
Reacties op dit gedicht
| _xrose: | Woensdag, januari 31, 2018 18:23 |
| Ik heb al jaren hulp maar nooit met enige vooruitgang. Ik heb de hoop opgegeven eigenlijk. Ga nu medicatie krijgen. Hopen dat het werkt.. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, januari 31, 2018 17:59 |
| Zoek hulp bij dit probleem zou ik je willen aanraden,ben het helemaal met Teun eens. Verwen jezelf met iets leuks en probeer de discipline op te brengen om alle scherpe dingen thuis te laten. Veel sterkte en succes wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, januari 31, 2018 14:23 |
| moeilijk om te doorbreken, moet toch lukken. \ Begin met mes weg te doen. leuke lippenstift en make up. sterkte. th |
|
| wijnand.: | Woensdag, januari 31, 2018 14:13 |
| Dit soort gedichten lees ik hier zoveel,weet niet of de persoon die dit schrijft echt moeilijkheden heeft,of dat zij of hij gewoon aandacht wil. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 31, 2018 14:01 |
| goed gedaan dit schrijven sterkte ik kan niet voor je doen alleen lezen blijf ons schrijven hoor |
|
| Aquarel: | Woensdag, januari 31, 2018 13:59 |
| Begrijpelijk dat je het niet meer wilt, en ik weet ook uit ervaring hoe moeilijk het is om uit de negatieve cirkel te stappen. Je hebt het raak verwoord in dit gedicht. Ik weet niet of je het in je eentje kunt veranderen. Ik heb jaren hulp nodig gehad. En ik heb nog steeds hulp nodig om niet zo diep terug te vallen. Er zijn meer mensen met begrip dan je misschien denkt. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _xrose | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2018 | ||
| Thema's: | ||