misbruikt

Kan iemand hem stoppen
Ik kan er niet meer tegen
Hij laat mijn adem stokken
Ik kan me niet bewegen
Zijn broek zakt op de grond
Een traan over mijn wang
Hij was altijd zo aardig
Maar nu maakt hij me bang

Als hij klaar is, kan ik weer gaan
En ben weer alleen
Overal boel ik pijn er loopt
Bloed langs mijn been
Ik wil schreeuwen, huilen en gillen
Maar sluit dom mijn mond
Ik wil heel hard weg rennen
Maar zak in elkaar op de grond.

Geschreven door

tulpje

Reacties op dit gedicht

tulpje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Naso:	Dinsdag, februari 06, 2018 21:34
Een treffende verwoording van de me-toodiscussie. Raak.

wijnand.:	Maandag, februari 05, 2018 22:11
Erg voor je het gedicht vind ik erg klagerig

Clarice:	Maandag, februari 05, 2018 22:03
Ik hoop dat je hulp gehad hebt, wij zijn er ook voor je, Tulpje. Veel sterkte, gts Clarice

gedichtenlady:	Maandag, februari 05, 2018 17:08
Je moet/mag niet in elkaar zakken op de grond. Ga hulp zoeken om er te kunnen over praten. bv. bij een psycholoog, of eventueel bij een vriendin. het zal je deugd doen als je je gevoelens kan vertellen, Het zal je hart en geest opluchten, als je bij iemand terecht kan die naar je luistert en je kan helpen. Veel sterkte.

youkie:	Maandag, februari 05, 2018 16:39
veel sterkte

wytske:	Maandag, februari 05, 2018 13:20
Hoop ook dat dit nu voorbij is?? een rauw geschreven verhaal!! Met de verwerking hiervan wens ik je alle kracht toe. Sterkte

teun hoek:	Maandag, februari 05, 2018 12:40
een terugblik naar ik hoop.sterkte met verwerking. geen aangifte gedaan? th

Over dit gedicht

Auteur: tulpje
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 05 februari 2018
Thema's: [Angst] [Misbruik] [Verdriet]