Spaarnwoude.
Spaarnwoude.
Dun vliesje ijs
bedekt kanaal B
een wak herbergt wat wilde eenden
zon glinstert over
’t brozen ijs.
waar water even toe versteende.
De stilte heerst over
het weidse landschap
dorren rietpluimen kleuren in het licht
wat ijsplakjes
op drassige paden
overtrekkende ganzen hoog in ’t zicht.
De wind viel weg
tot adem halen
een reiger statigt in het land
op zoek naar prooi
doch het toont schaarste
trippelt behoedzaam en parmant.
De lucht tornt
kobalt blauw uit
boven het groen en bruinte van het riet
wat koolmezen
pimpels en vinken
fluisteren al iets van lentelied.
Volkomen rust
trilt in de levenssnaren
tot melodie , harmonisch in ritmiek.
die volle weidsheid
hier alleen ervaren
maakt deze middag vredig en uniek.
th
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Donderdag, februari 08, 2018 16:08 |
| Topper deze Graag gelezen |
|
| Clarice: | Donderdag, februari 08, 2018 15:34 |
| Ja mooi om die rust zo over je te laten komen en over te brengen in dit gedicht. Heel graag gelezen, gts Clarice | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, februari 08, 2018 14:32 |
| Geniet dan van het weidse en de schoonheid en de rust van de natuur. Mooi, heel mooi Teun. Fijne middag. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, februari 08, 2018 13:16 |
| om nogmaals te lezen en dan hardop en dan over een paar uur weer heel erg mooi teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||