Een tegenover
Ver voorbij aan wat ik zie
weet jij kijk jij voor mij
een zien niet zoals
men ooit waarnemen zal maar
vol beweeglijke bewogenheid
zo nabij als jij zo kan
ik nooit bij mezelf komen
de spiegel van mijn ziel
is in jou handen
zal nooit in scherven vallen
hou die maar vast voor mij
je fluistert en luistert
naar mijn diepste zijn
zo ben jij voor mij
een medemens
een tegenover
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, februari 11, 2018 16:51 |
| volkomen tegenover aangenomen ben je ten overstaan van wie ons beste zelf beter beziet, zich daarmee vergezeld aan wil gaan reiken als je klaarblijkelijk beider ‘wees er' zo vrij met mij. hans |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, februari 10, 2018 13:04 |
| Mooi medemens ben jij Cor, ik hou de spiegel wel voor je vast. Fijn weekend gewenst. Anneke |
|
| Avr: | Zaterdag, februari 10, 2018 12:27 |
| Heel mooi! Graag gelezen! mvg Avr | |
| teun hoek: | Zaterdag, februari 10, 2018 11:49 |
| daarin jezelf hervinden. mooi . th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, februari 10, 2018 11:17 |
| mooi cor | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||