zijdelings nabij
we keerden binnenmens
naar buiten
besloten onder
onbetaste huid te schuilen
overzagen een horizon langs
de kusten van het hart
aan de zijde van gedroomde waarheid
werd onze afstand vormvast
een gedachte bleef nabij, het lichaam veraf
de weg erheen hulde zich in avond
ons naderend lijf als
verwijzing naar morgenstond
naar buiten
besloten onder
onbetaste huid te schuilen
overzagen een horizon langs
de kusten van het hart
aan de zijde van gedroomde waarheid
werd onze afstand vormvast
een gedachte bleef nabij, het lichaam veraf
de weg erheen hulde zich in avond
ons naderend lijf als
verwijzing naar morgenstond
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Zondag, februari 11, 2018 11:20 |
| mooi | |
| EXPLICIT: | Zondag, februari 11, 2018 04:14 |
| Raak.. | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, februari 10, 2018 13:06 |
| Mooie poëzie laat je lezen Iniduo. Fijn weekend wens ik je. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, februari 10, 2018 12:34 |
| wow | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||