Met bevochte ogen staar ik
in het niets, waar ik met snik
de oneindigheid ontdek
Eenzaamheid is mijn gebrek
Soms luister ik naar stilte
doch hoor iets, van kilte
in het ongesproken, licht
bewogen woord van dit gedicht
Ik wou het met zwijgen zeggen
want het valt niet uit te leggen
wanneer de leegte je ontvoert