In het wildkleurige
In het wildkleurige
de uren zijn feest
weggedoken in de
anonimiteit vierde hij
bevrijdingsdagen
geen verantwoording
en vragen als hij weer
opdook met hoe het
was of elders is geweest
hij wist zich jager
op groot wild in donkere
wouden van herinnering
selecteerde prooi op mooi
kende het uitdagend
bewegen de vragende
blikken het schikken en
ontsnappen zonder pakken
maar dit jaar bronsde
niet meer als vanouds
er zat grijs in het wildkleurige
gewrichten werden stijf
ook het spel miste zijn
eindeloze hoogtepunten
diepe blikken raakten wel
maar niet altijd de warme hel
een thuiskomen
door zware griep geveld
de sterke onderkoeling
verdunde aanmerkelijk de spoeling
wil melker
13/02/2018
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Woensdag, februari 14, 2018 02:51 |
| Zij kende de zweep lagen van het leven nooit gedacht dat zij dit zou delen, alsof ze een levend boek is in het tehuis waar ze nu verblijft, dagen worden langer minuten lijken dagen maar de liefde voor haar man die zal ze altijd bij zich dragen, hij houd haar op de been... liefs lodi |
|
| Hjp: | Dinsdag, februari 13, 2018 11:44 |
| mooi | |
| teun hoek: | Dinsdag, februari 13, 2018 09:01 |
| ach alles wordt minder in de ouderdom, niet de liefde Wil. h gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 13, 2018 08:48 |
| De ondergang van een zogenaamde 'hoogvlieger'op verschillende fronten is kennelijk een dagje ouder geworden. Je hebt het hier prachtig verwoord Wil. Zonnige groet wens ik je. Anneke |
|
| Compostje: | Dinsdag, februari 13, 2018 07:24 |
| Over diepgang gesproken... Veel in één. Graag gelezen en over nagedacht. Grtjs |
|
| youkie: | Dinsdag, februari 13, 2018 05:49 |
| goede morgen weer een mooi schrijven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||