Herenigd
In het blauwe uur
galmt geluid van de kerkklok
door verlaten stad
samen met mijn lege brein
komt de slag als souvenir.
De vochtige straat
illustreren het gevoel
waar harmonie viert
gevangen door mijn hartslag
leef jij op in mijn vizier.
De eenzaamheid hangt
rond mijn gesloten ogen
dat een glimlach toont
waar stilte accentueert
tot aanraking van een bries.
galmt geluid van de kerkklok
door verlaten stad
samen met mijn lege brein
komt de slag als souvenir.
De vochtige straat
illustreren het gevoel
waar harmonie viert
gevangen door mijn hartslag
leef jij op in mijn vizier.
De eenzaamheid hangt
rond mijn gesloten ogen
dat een glimlach toont
waar stilte accentueert
tot aanraking van een bries.
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, februari 15, 2018 18:12 |
| wow | |
| teun hoek: | Donderdag, februari 15, 2018 10:23 |
| de gongslag van herinnering mooi en pijnvol. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||