Innerlijke pijn
innerlijke pijn
wij wisten de
hordes zwermen
en vluchten van de
plagen waaronder
wij hebben geleden uit
een nog nabij verleden
massaliteit en
eentonigheid maakten
hun dreiging vaak groter
dan de effecten die zij
hadden op natuur
en omgeving in de tijd
er is een nieuwe plaag
aan het ontstaan waarvan
het geluid snijdt door de ziel
in een toonsoort die ons
raakt tot op het bot
zij maakt mensen kapot
het is de vibratie van
innerlijke pijn door
onmacht en frustratie
armoede en discriminatie
de golven hebben ons nog niet bereikt
maar hun pijnen zullen dodelijk zijn
wil melker
18/02/2018
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Maandag, februari 19, 2018 02:49 |
| Steeds weer sla jij een nieuwe weg in opzoek na avonduur, geen berg is jou te hoog daar waar jij jouw pronk-stuk zag en jij glunderde van oor tot oor, een dubbele madeliefje vast zittend aan een klavertje vier, jouw geluk kon niet meer op... liefs lodi |
|
| Naso: | Zondag, februari 18, 2018 20:41 |
| Onheilspellend. Het kan zo op een pamflet. | |
| september: | Zondag, februari 18, 2018 18:26 |
| Van pijnen en plagen van buiten naar die van het innerlijke. Die de weg naar buiten waarschijnlijk zullen vinden Een tot overdenken stemmend goed geschreven gedicht Wil. Liefs |
|
| claire vanfleteren: | Zondag, februari 18, 2018 16:36 |
| Inderdaad de toekomst lijkt somber maar ik klamp me vast aan al de mooie dingen die ik nog dagelijks mag beleven, omdat ik nog in leven ben! | |
| teun hoek: | Zondag, februari 18, 2018 16:01 |
| een sombere kijk op wat eventueel komt en nog niet is. kunst is leren leven bij de dag wel moeilijk , th |
|
| M-Rose: | Zondag, februari 18, 2018 15:18 |
| kdenk dat die golven al het wereldbeeld bereikt hebben met schadelijk blijvende neveneffecten | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, februari 18, 2018 12:31 |
| ja met je eens maar wat een taalgebruik geweldig |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, februari 18, 2018 08:59 |
| Diep rakend gedicht Wil en ja de wereld, en ook die om ons heen is al doodziek van alle narigheden, de pijn daarvan snijdt door de ziel. De mensheid is bezig haar eigen graf te graven. Ik wens jou een mooie dag met veel zon. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||