Zo gewoon en toch zo bijzonder
Koffie met bokkepootjes
Een goed gesprek met zoon
Het lijkt niet zo bijzonder
Maar was eens.... niet zo gewoon
Een fikse wandeling
Door duin en bos
De wind door onze haren
Op onze wangen een blos
Patat met kroketten
Mensjes kijken door 't raam
De aparte figuren
Geven wij een gekke naam
Voor herhaling vatbaar
Het smaakte naar meer
Inmiddels al afgesproken
Tot de volgende keer
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, februari 18, 2018 18:19 |
| Patat en kroket en een goed gesprek tot iets moois kan leiden Mamke. Fijne avond. Anneke |
|
| claire vanfleteren: | Zondag, februari 18, 2018 16:42 |
| Mag ik mee, ziet er leuk uit! | |
| teun hoek: | Zondag, februari 18, 2018 15:32 |
| heerlijk voor je die samenhang weer met je zoon. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, februari 18, 2018 12:26 |
| fijn om je weer te lezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||