fragiele herinneringen
zwevende containers
aan kreunende kranen
een stad geboren uit
het ochtendgrauw
heen en weer vliegende
krijsende meeuwen
de stad heeft geen naam
leeft enkel in het steeds weer
oplichten van schijnwerpers
verstopt achter duistere formaties
voorbijtrekkende wolken
aan het einde van de kaai
heb ik urenlang gestaan
gehuld in het zwijgen van kleuren
van een tussen jouw vingers
fijngewreven wilde kamille
fragiele herinneringen blijven
sunset 18-02-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, februari 19, 2018 08:01 |
| M-Rose, teun hoek, claire vanfleteren, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren. En dit was een verjaardagsgedicht voor en aan mezelf. Want hadden jullie geweten dat ik jarig was geweest geisteren, dan hadden jullie misschien dit mijmerend terugblikken anders gelezen *glimlacht*. Warme genegen groet en nog een heel fijne maandag verder, |
|
| claire vanfleteren: | Zondag, februari 18, 2018 16:45 |
| Hier is het van het ene uiterste naar het andere, maar als je er zich goed bij voelt waarom niet! | |
| teun hoek: | Zondag, februari 18, 2018 16:05 |
| mooi als een utopie in eigen beeltenis. th | |
| M-Rose: | Zondag, februari 18, 2018 15:31 |
| van zwevende containers tot fijngewreven wilde kamille het dient altijd ergens voor |
|
