Nog onontdekt
nog onontdekt
wij draaien
strelen en aaien
de werkelijkheid tot
voelbare proporties
in het passeren
proberen wij iedere
keer weer iets
nieuws te traceren
nog niet ontdekt
onbevlekt door onze
onvermoeibare handen
en onderzoekende geest
wij lijken te blijven maar
onze ego’s zijn ook deel
van de cirkel van leven alleen
wij graaien tijdens het draaien
wil melker
19/02/2018
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Dinsdag, februari 20, 2018 02:33 |
| Wij kijken en zoeken genieten en schreeuwen maar boven dat al leven wij, onze zorgen zijn voor morgen vandaag is de dag van plezier het genieten en ontdekken, ons leven is hier en nu niet voor even maar we hopen nog voor ons bestaande leven.... liefs lodi |
|
| Naso: | Maandag, februari 19, 2018 15:55 |
| Leuke samenvatting van onze onverzadigbare geest en onze wezenlijke onmacht om eeuwig te zijn. | |
| M-Rose: | Maandag, februari 19, 2018 13:11 |
| le carrousel de la fête | |
| teun hoek: | Maandag, februari 19, 2018 10:07 |
| zoals ieder op eigen wijze gebruik of misbruik maakt in de draaiing van het zijn. th |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, februari 19, 2018 09:11 |
| De onderzoekende geest ontdekt telkens weer nieuwe dingen waarnaar wij graaien tijdens het draaien. We aaien hier de voelbare woorden die zijn ontstaan in een onvermoeibare geest tot streling van ons eigen ego . Ik wens je weer een mooie dag. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, februari 19, 2018 07:26 |
| goede morgen wil!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||