In oogopslag
in oogopslag
ik was de bubbel zat
die mij omsloot
waar ik me ook bewoog
alles was al eens beleefd
het perspectief
een tweede keus
nieuws meteen al retro
mensen lief maar te veel ego
ben onverwacht ontsnapt
niemand heeft het ooit
gedacht of aan zien komen
van de een op andere dag
heb tal van knoppen
finaal omgedraaid
spiegelde heel even maar wist
amper waar ik was gebleven
natuurlijk een gewone vent
maar eentje die nog niemand
kent in oogopslag en reageren
misschien dat u mijn lach herkent
wil melker
20/02/2018
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Woensdag, februari 21, 2018 02:32 |
| Een tal aan vragen niemand wist ze te beantwoorden voor jou even was jou doel voor ogen verdwenen, uren heb je lopen dwalen geen woord dat uit jou kwam enkel maar piekeren hoe je het anders had moeten aanpakken, een leven wat je nooit terug kan draaien enkel maar vooruit en praat, praat over het geen wat jou bezig houd.... liefs lodi |
|
| teun hoek: | Dinsdag, februari 20, 2018 11:01 |
| metamorfose in een vlaag. h gr th |
|
| Aquarel: | Dinsdag, februari 20, 2018 07:54 |
| Je kunt jezelf zijn, en daarbij jezelf opnieuw ontdekken. Een mooi gedicht met veel ademruimte. Fijne dag, Wil. Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 20, 2018 07:30 |
| Jij hebt duidelijk iets met ogen heb ik begrepen, ja ze zijn immers de spiegels van de ziel, waarin je ook je eigen lach herkent. Met een glimlach dit moois gelezen. Fijne dag Wil. Anneke |
|
| youkie: | Dinsdag, februari 20, 2018 04:51 |
| weer prachtig geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||