Doorweekt
de aarde is al weken verzopen
er rijdt geen boer over het land
het enige wat je ziet is water
verrotte gewassen en een krant
soms zijn er kinderen die spelen
of ploetert een hond in het zand
het weer oogt zeer mistroostig
zoals het huisje aan de waterkant
ik wil er wel door blijven lopen
maar het is modder die mij plaagt
die blijft zuigen aan mijn laarzen
en de broek vervuilt die ik draag
alles blijft zich maar herhalen
de regen,de boer die klaagt
en ik wandel naar het boompje
dat om het prille voorjaar vraagt.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 20, 2018 18:55 |
| En er komt nog meer narigheid Wijnand, kou, heel veel kou maar wel zon achter het glas is het dan lekker en blijft je broek schoon. Sterkte zou ik willen zeggen en een mooie avond. Anneke |
|
| youkie: | Dinsdag, februari 20, 2018 16:48 |
| en dan denk ik aan deze delen in de wereld die bidden om enkele druppels water | |
| teun hoek: | Dinsdag, februari 20, 2018 13:29 |
| zo is hier teveel en daar te weinig Wijnand. leuk in beeld gebracht. sterkte met je broek. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, februari 20, 2018 13:18 |
| heel mooi graag gelezen deze |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||