Mors dood
Niets meer dan mors dood
geen tunnel
geen hallogeen
plotseling al dat rood
geen pijn
niet eens alleen
niet gehoord
nadien gesproken woorden
niet gevoeld
daarna geuite smart
verstoken
van de bloemen geur
geen zicht
op het naderende zwart
geen beleving
bij het zakken
ongemoeid
bij uitzoeken van kist
geen gevoel bij
melancholische muziek
onbekend met
je word gemist
geen zicht op
tranende ogen
noch verwondering bij
condolerend gefluister
gelukkig geen benul
van treurige rijmpjes
gevrijwaard van J.P. Rawie
op weg naar het duister
geen licht
geen ontmoeting
geen nieuwe moederschoot
geen vuur
geen blauw
niets meer dan mors dood.
geen tunnel
geen hallogeen
plotseling al dat rood
geen pijn
niet eens alleen
niet gehoord
nadien gesproken woorden
niet gevoeld
daarna geuite smart
verstoken
van de bloemen geur
geen zicht
op het naderende zwart
geen beleving
bij het zakken
ongemoeid
bij uitzoeken van kist
geen gevoel bij
melancholische muziek
onbekend met
je word gemist
geen zicht op
tranende ogen
noch verwondering bij
condolerend gefluister
gelukkig geen benul
van treurige rijmpjes
gevrijwaard van J.P. Rawie
op weg naar het duister
geen licht
geen ontmoeting
geen nieuwe moederschoot
geen vuur
geen blauw
niets meer dan mors dood.
Reacties op dit gedicht
| Peter59: | Maandag, februari 26, 2018 17:18 |
| Puur verwoord. De dood als onenodigde gast. Met het verdriet als bittere naweeën. Chapeau ! |
|
| youkie: | Maandag, februari 26, 2018 17:15 |
| mooi | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, februari 24, 2018 18:17 |
| hardop gelezen prachtig |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Neerslag | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||