Het is koud..
IJzig, beklemmend, koud.
Een schrale zon verlicht de ijle lucht.
Het is alsof het lichtblauw winters na gefluister,
krakend naar haar adem zucht.
Net als ik..
Lopend langs de straten,
langs het water dat de tijd bevriest,
voel ik hoe het leven in mij strijd verliest.
Mijn hart.
Mijn kloppend,
alles overheersend doel,
mijn laatst resterend stuk gevoel..,
je sleept me in jezelf voort.
-
Het bed is warrm,
het aanzicht meer dan wat bezorgd,
ik voel het hechten op mijn lijf.
Blijf..
Je bent, nog steeds,
in dagen die er zijn.
Je voelt, laveert,
nog steeds, in voorspoed,
en in pijn.
Leef het leven,
laat het lijden,
in je bed.
Je hebt het even,
weer gered.
Voel je adem,
vlijtig strijken door dit hart.
Het draagt je dankbaar, evenwichtig,
op dit smalle koord.
En is dat niet,
hoe het leven,
echt behoort..
-
| september: | Donderdag, augustus 08, 2024 00:10 |
| En indringend... het raakt. Ik wens je alle goeds | |
| september: | Donderdag, augustus 08, 2024 00:09 |
| Mooi....ontroerend | |
| Clarice: | Maandag, februari 26, 2018 21:14 |
| Heel mooi geschreven, John. Wens je het allerbeste, gts Clarice | |
| Avr: | Maandag, februari 26, 2018 19:32 |
| Een mooi en droef schrijven! Wens je sterkte! | |
| claire vanfleteren: | Maandag, februari 26, 2018 16:54 |
| Hopelijk duurt het nog lang voor die koord ooit breekt. Een mens is van nature een strijder, dus niet opgeven! |
|
| teun hoek: | Maandag, februari 26, 2018 11:12 |
| boeiend. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, februari 26, 2018 03:55 |
| goede morgen!! | |
| EXPLICIT: | Maandag, februari 26, 2018 01:19 |
| Misschien is het de nagel op zijn kop, wie zal het zeggen John.. | |
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: John Kroos | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||