Ijsbloemvlinder
ijsbloemvlinder
ik heb vandaag mijn
eerste ijsbloemvlinder gezien
als feniks de warmte ontstegen
hij zat in lichtrood ontwaken
op de grens tussen dood en
nog iets van dit leven maken
uit kristallen groeiden zijn
vleugels schoksgewijs in het
adembenemend koude verblijf
door een opgaande zon
kleurde ijs in het brekende
licht tot een feeëriek gezicht
ik heb hem niet zien vliegen
wel langzaam zijn ziel zien verliezen
door opwarmende wind
mijn tranen kwamen
samenvloeiend in de stervende
schoonheid van dit moment
wil melker
26/02/2018
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Dinsdag, februari 27, 2018 02:23 |
| Zij vloog niet langs zat enkel op de raam jij keek er naar en bewonderde haar, jouw ogen bleven haar maar volgen spelend met jou gedachten liet je haar overal heen vliegen, genietend van dit tafereel wist jij dat zij snel weer terug zal komen zitten op jouw raam.... liefs lodi |
|
| claire vanfleteren: | Maandag, februari 26, 2018 16:58 |
| Weet je Wil dat het mooiste wat er is de kristallen zijn, niemand kan die evenaren en dat doet de natuur zonder verpinken met onze ruiten. Geweldig toch! |
|
| teun hoek: | Maandag, februari 26, 2018 11:13 |
| zo mooi kunnen kristallen zijn. th |
|
| Stroejaro: | Maandag, februari 26, 2018 06:13 |
| Een parel... prachtig. | |
| youkie: | Maandag, februari 26, 2018 06:10 |
| goede morgen hier ben ik stil van zo mooi liefs |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, februari 26, 2018 04:35 |
| je bent echt wel grote klasse goede morgen! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||