Contouren.
Contouren.
Geheimvol vaag , haast onherkenbaar
contouren ver over de waterplas
aan ’t IJsselmeer doet het mij denken
zoals het trotse Hoorn daar was.
Zo kan iets vaags het brein ontwrichten
lijnbepalend beeltenis doen ontstaan
iets bekends oprijzend uit ’t verleden
waarvan nu de sluiers open gaan.
’t Vermogen om te onderscheiden
opborrelend uit lang vergane tijd
als een herinnering die aanspreekt
herkend genot dat nimmer slijt.
th
Geheimvol vaag , haast onherkenbaar
contouren ver over de waterplas
aan ’t IJsselmeer doet het mij denken
zoals het trotse Hoorn daar was.
Zo kan iets vaags het brein ontwrichten
lijnbepalend beeltenis doen ontstaan
iets bekends oprijzend uit ’t verleden
waarvan nu de sluiers open gaan.
’t Vermogen om te onderscheiden
opborrelend uit lang vergane tijd
als een herinnering die aanspreekt
herkend genot dat nimmer slijt.
th
Reacties op dit gedicht
| Johny Donovan: | Dinsdag, februari 27, 2018 07:44 |
| prachtig | |
| claire vanfleteren: | Maandag, februari 26, 2018 17:04 |
| Mooi Teun, het is speels geschreven maar boeiend om te lezen. | |
| wytske: | Maandag, februari 26, 2018 16:58 |
| Mooi geschreven, herkenbaar ook bij ons | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||