gedicht: hoofd vol
Mijn hoofd vol elke dag maar weer
mijn emoties laat ik gaan
de strijd met mijzelf
soms kan ik alles niet meer aan.
Mijn hoofd vol elke dag maar weer
mijn omgeving begrijpt het vaak niet
wat ik elke dag mee maak is een gevecht met jezelf.
Mijn hoofd vol elke dag maar weer
Ik kan niet omschakelen
hou mij vast aan de dagelijkse dingen.
Leven met een dwang is een gevoel van een gevecht
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Dinsdag, februari 27, 2018 22:45 |
| Mooi geschreven, Ilse. Hoop dat het snel beter mag gaan, gts Clarice |
|
| claire vanfleteren: | Dinsdag, februari 27, 2018 19:13 |
| Ilse ik weet niet wat er jou zo rusteloos maakt maar tracht zoals Teun zegt tot rust te komen of zoek hulp! | |
| Naso: | Dinsdag, februari 27, 2018 16:26 |
| Wie het alleen niet redt, zoeke bondgenoten. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, februari 27, 2018 15:46 |
| sterkte hoor met teun eens | |
| teun hoek: | Dinsdag, februari 27, 2018 15:17 |
| Ilse stop met vechten , aanvaardt en probeer tot rust te komen. Er is zoveel goeds om te beleven. ga er voor. h gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: ILse Bruintjes |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||