Warm je koude handen aan mijn hart
Warm je koude handen aan mijn hart.
voel jezelf nu eens een keer niet te verlegen.
Problemen zijn er toch al meer dan genoeg.
De werkelijkheid hou je uiteindelijk niet tegen.
Ogenschijnlijk gaat het je voor de wind.
Belooft het zilver een gouden zegenregen.
nochtans is juichen veels te vroeg.
Balanceert het leven onzeker over vele wegen.
Warm je koude handen aan mijn hart.
Overweeg je toekomst niet verlegen.
Aan de einder staat de ploeg.
vat hem aan en deel de zegen na de regen.
voel jezelf nu eens een keer niet te verlegen.
Problemen zijn er toch al meer dan genoeg.
De werkelijkheid hou je uiteindelijk niet tegen.
Ogenschijnlijk gaat het je voor de wind.
Belooft het zilver een gouden zegenregen.
nochtans is juichen veels te vroeg.
Balanceert het leven onzeker over vele wegen.
Warm je koude handen aan mijn hart.
Overweeg je toekomst niet verlegen.
Aan de einder staat de ploeg.
vat hem aan en deel de zegen na de regen.
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||