Donker zwart van ogen
donker zwart van ogen
gordijnen vallen
zachte passen
worden hoorbaar
op het podium
door haar verschijnen
welt een zucht
vol verbazing op
onrustige verrassing
vult de zaal waar
twee werelden elkaar
onverwacht begroeten
in een warm ontmoeten
terug van weg geweest na
geleefd te hebben als geest
nu in een nooit verwacht
entree neemt zij de jaren
van afwezig zijn niet mee
stapt in waar zij verdween
de grande dame geeft
geen geheimen prijs uit
het donker zwart van ogen
ongebroken legt zij magie
in optreden en stem
vult haar performance met
mystiek van vergane jaren
de trouwe fans komen
in adoratie en ovatie
bijna niet meer tot bedaren
wil melker
03/03/2018
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Zondag, maart 04, 2018 02:28 |
| Plots hoor je het liedje en denk jij aan het moment dat zij nog bij jou was, langzaam blader je met het liedje op de achter grond door het foto album geen minuut gaat voorbij dat je niet even een terug blik heb, even het gevoel van samen zijn weer leven als toen zij er nog was genieten van de onbezonnen tijd, even terug denken aan toen vertelt hoe jij het tot nu doe alleen doet... liefs lodi |
|
| Naso: | Zaterdag, maart 03, 2018 21:38 |
| Ook interessant. Ik moest even aan Mies Bouwman denken, maar die associatie gaat bij nader inzien mank. | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, maart 03, 2018 13:14 |
| Probeer terug te komen van even weg geweest. Heel langzaam krabbel ik weer op. Graag dit fraaie gedicht gelezen Wil. Mooi weekend. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, maart 03, 2018 11:22 |
| onder de indruk van oog en geluid. h gr. th | |
| youkie: | Zaterdag, maart 03, 2018 08:07 |
| goede morgen weer eens graag gelezen fijne dag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||