Op het Nederlandse wad, derde in rij,
ligt Skylge.
Land van jutters en brede stranden.
Waar bossen en vochtige duinvalleien door dijken worden beschermd.
Waar Duitsers in de Tweede wereldoorlog bunkerden.
Rood is de Cranberry, Pieter Sipkesheide, blozend van
gezondheid.
Groen is het Groene strand, grens tussen west en oost, waar het zeewater vrij mag binnenstromen.
De Brandaris wijst trots de weg op West, het Wakend Oog kijkt minzaam toe.
Bijzondere planten sieren het land.
Rijk is dit eiland,
Een na grootste,
Smal, maar lang.
Rijk aan dorpen,
Rijk aan natuur,
duinen en kwelders
Hier bloeit de heide weer net als vroeger.
Land waar boeren en zeemannen
samenleven.
Trotse bezitter van
Zeevaartschool Willem Barentsz,
naamgever van die grote zeevaarder.
Duinen en wildernissen strijden er om de hoogste eer,
tussen West en Oosterend.
Turfdôbes, natte turfkluiten voeden bomen in droge schrale grond.
Daar waar eerst geld verdiend werd aan walvisvaart, vangt men hier nu toeristen.
Hier is zoveel te doen,
en te zien.