Ik zou tegen jullie willen schreeuwen
want jullie waren er niet
Ik zou jullie willen vragen
doet het jullie dan geen verdriet
We waren een clubje van zes
iedereen deed wat de ander ook deed
We waren toch altijd bij elkaar
we deelden lief en leed
En toen ging ieder zijn eigen weg
we verloren uit elkaar uit het oog
Maar die vriendschap die er was
is niet iets wat ik uit mijn duim zoog
Maar nu zijn jullie niet geweest
voor die aller laatste afscheidsgroet
Jullie hadden er moeten zijn
dit voelde gewoon niet goed
Ik had jullie nodig
zij had het zo verdiend
Ook al was het dan lang geleden
jullie waren toch haar vriend
Ik zou tegen jullie willen schreeuwen
jullie hadden er moeten zijn
Ik zou jullie willen vragen
doet het jullie dan geen pijn
*In november is mijn vroegere beste vriendin overleden, niemand van onze vriendengroep was op haar crematie. Dat is hun keus en ik ben ook niet echt boos, maar dit gedicht kwam in me op toen ik ze tegen kwam en ze niets tegen me zeiden*
Hans Winter: | Vrijdag, maart 09, 2018 19:54 |
misschien ben je vriendelijk zoals je betaamde nog wel het meeste met je mede deel zaam over hun ineens tezamen verzwegen ongelegen schaamte. hans |
|
Avr: | Zondag, maart 04, 2018 19:57 |
Triest, als dat is hun ware aard! Dan waren en zijn ze jouw vriendschap niet waard! Sterkte met het verlies! | |
wytske: | Zondag, maart 04, 2018 17:28 |
goed gedaan | |
Auteur: anne(22) | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 04 maart 2018 | ||
Thema's: |