liefde, onnoemelijk veel liefde
lippen op huid, dwalend
over de contouren van lijven:
man, vrouw - ongebroken de stralen
tussen ons beiden
als fragmenten van een kaart
op de binnenzijde van jouw lendenen
die paden in het paradijs voorstellen
voor de enen, de hel voor anderen
slechts zij die niet kunnen geven
voelen het verlangen
voren in de aarde te trekken
met bloed, met huid
ik echter heb twee handen
om jou vast te houden
tien vingers om te zoenen
en liefde, onnoemelijk veel liefde
om steeds weer te delen
sunset 09-03-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, maart 09, 2018 17:32 |
| Clarice, Dank je wel en geniet van je vrijdag. Genegen groet, |
|
| Clarice: | Vrijdag, maart 09, 2018 14:05 |
| Heel erg mooi gedicht, Sunset. Gts, Clarice | |
| sunset: | Vrijdag, maart 09, 2018 11:31 |
| youkie, Dank je wel voor je lezen en reageren. Genegen groet en heel vredige vrijdag, |
|
| youkie: | Vrijdag, maart 09, 2018 10:25 |
| heel mooi | |
