eens war er een boom
het leek wel een nare droom
als ik zag wat er over was van die boom
aan die boom kuste ik de eerste keer
zie het in gedachten zo weer
op het bankje achter aan
waar menig paartje kwam
het was een plek van stilte en rust
waar heel wat werd gekust
alle tieners uit het dorp
wisten waar die boom stond
blijf nu alleen nog rottend hout over
en ik kan het nog steed niet geloven
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Maandag, maart 12, 2018 21:04 |
| Hopelijk zetten ze er een nieuwe boom, Youkie. Graag gelezen, gts Clarice | |
| teun hoek: | Maandag, maart 12, 2018 11:50 |
| jammer , als de kussen maar blijven. th | |
| metske: | Maandag, maart 12, 2018 10:00 |
| mooi | |
| Stroejaro: | Maandag, maart 12, 2018 06:54 |
| Mooi, beeldend weergegeven. Graag gelezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: youkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||