ik weet nog van jouw leven
je was onmiskenbaar en imposant
werd door de kleinste bloemetjes omgeven
er was nooit iets aan de hand
maar de dagen die ‘versteenden’
ineens lag je verloren op de grond
en de vogels…alsof ze weenden
om hun boom die niet meer overeind stond
wat rest is de herinnering
overgebleven 'sculptuur'
nog vaak kijk ik vol bewondering
naar een beeldend stuk hout van de natuur
Clarice: | Maandag, maart 12, 2018 21:07 |
Heel mooi geschreven, Stroejaro! Gts, Clarice | |
Avr: | Maandag, maart 12, 2018 18:09 |
Mooi, beeldend gedicht! | |
Johny Donovan: | Maandag, maart 12, 2018 15:23 |
echt mooi deze! |
|
teun hoek: | Maandag, maart 12, 2018 11:49 |
sfeervol . mooi . th | |
metske: | Maandag, maart 12, 2018 10:01 |
prachtig! | |
Anneke Bakker: | Maandag, maart 12, 2018 09:29 |
Een fraai kunstwerk hier in woorden gevat Stroejaro. Succes en fijne dag gewenst. Anneke |
|
youkie: | Maandag, maart 12, 2018 07:02 |
heel mooi veel succes |
|
Auteur: Stroejaro | ||
Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
Gepubliceerd op: 12 maart 2018 | ||
Thema's: |