Uit hetzelfde hout
Uit hetzelfde hout gesneden
Jouw boom die mijn boom weet te raken
Takken van het verleden zijn vertakt naar het heden
De bast die ons zo goed mogelijk probeert te beschermen en te bewaken
Jij en ik, wij bladeren in metamorfose:
Verkleuren, vallen op en af en groeien ook weer aan
We mogen en kunnen kiezen maar we hebben niet voor alles gekozen
Af en toe is het zaak ‘gewoon met die harde wind mee te gaan’
Wortels ze liggen verscholen in de aarde
Soms zijn ze stevig en soms zijn ze wat zwakker gegrond
Geven veel betekenis aan leven, bepalen uiteindelijk onze waarden
Ze maken doorbroken cirkels veelal weer positief rond
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||