Niemandsland en weer terug....
Niemandsland en weer terug....
Wij nemen jou bij
de hand en samen
knokken wij door tot,
aan het niemandsland
en weer terug hier op
aarde bij de mensen,
waar jij zo van houd
wij nemen jou bij de
hand en samen
kunnen wij alles aan....
Wij nemen jou bij
de hand en samen
knokken wij door tot,
aan het niemandsland
en weer terug hier op
aarde bij de mensen,
waar jij zo van houd
wij nemen jou bij de
hand en samen
kunnen wij alles aan....
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Zondag, maart 18, 2018 16:19 |
| Mooi, gevoelig verwoord. | |
| september: | Vrijdag, maart 16, 2018 12:49 |
| Wat ontroerend mooi geschreven. In het samen staan en de geborgenheid die eruit spreekt. Kracht en warmte van dierbaren die ondersteunen voor beterschap. Sterkte Lodi | |
| Clarice: | Vrijdag, maart 16, 2018 10:49 |
| Mooi om dit zo te doen. Het zijn die momenten die bijblijven, Lodi. Gts, Clarice | |
| Aquarel: | Vrijdag, maart 16, 2018 09:29 |
| Samen strijden jullie voor beterschap. Aangrijpend verwoord. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
