Schaduw lachte
schaduw lachte
ik zwaaide
tussen donker en licht
schaduw lachte
bewoog
gelijk mijn arm
weg uit zicht
stapelde
zwart van vele
nachten waken
waar wit in
steeds bewogen
worden niet kon slapen
ben ik de
regisseur van dit
naamloos horrorleven
of zijn actie en
reactie splinters van
een fragmenterend geven
wil melker
19/03/2018
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, maart 21, 2018 16:22 |
| Ik lees en herlees. Het is zo'n treffend boeiend gedicht. Dat het vangt en in de geest meegenomen raakt Een prachtig werk van jouw hand Wil Liefs |
|
| lodi: | Dinsdag, maart 20, 2018 23:19 |
| Even de ogen dicht doen voor een nachtelijke slaap moment, steeds als jij je ogen sluit lijkt het alsof jij versteend en niet meer durft te slapen, jou angst is te groot al hopen wij dat je vannacht toch even rust... liefs lodi |
|
| lodi: | Dinsdag, maart 20, 2018 01:13 |
| mooi beeldend verwoord liefs lodi morgen dicht ik weer met antwoord op deze bewoordingen |
|
| claire vanfleteren: | Maandag, maart 19, 2018 17:24 |
| Je staat nooit alleen, je bent altijd met twee, jij en uw dubbelganger de schaduw, onafscheidelijk als hart en ziel! | |
| M-Rose: | Maandag, maart 19, 2018 15:19 |
| tzin de splinters die het beeld vormgeven | |
| teun hoek: | Maandag, maart 19, 2018 11:48 |
| het laatste denk ik , al hoewel wij er zelf veel aan kunnen doen. th | |
| youkie: | Maandag, maart 19, 2018 09:06 |
| goede morgen tussen donker en licht kwam een schaduw in zicht fijne dag |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, maart 19, 2018 08:57 |
| Je schaduw lacht en zwaait altijd terug Wil, lichtpunt tijdens de verschrikking. Hou zelf de regie,is wel zo veilig. Zonnige maandaggroet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||