de paardenbloem
opeens stond daar een paardenbloem
midden tussen al dat groen
ze kwam volledig uit het niets
waar ze vandaan kwam wist ik niet
ze stond daar zo gans alleen
te stralen in een prachtig geel
hopelijk blijf ze niet alleen
maar bloeien velen om haar heen
als we kind waren zeiden we pissebloem
omdat ze met zovelen waren toen
ze terug te zien deed zoveel vreugd
het deed me denken aan mijn jeugd
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Dinsdag, april 17, 2018 13:35 |
| herkenbaar :-) groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
| Johny Donovan: | Maandag, maart 19, 2018 22:34 |
| goed gebracht! |
|
| Avr: | Maandag, maart 19, 2018 18:12 |
| Leuk verwoord dit jeugdsentiment! | |
| claire vanfleteren: | Maandag, maart 19, 2018 17:25 |
| Ja dat vind ik ook, maar nu zien we ze in onze tuin niet meer zo graag! | |
| gedichtenlady: | Maandag, maart 19, 2018 14:27 |
| Mooi. Prachtig geschreven. Succes. |
|
| teun hoek: | Maandag, maart 19, 2018 11:43 |
| leuk , maar zeldzaam zijn ze niet. h gr.th | |
| Stroejaro: | Maandag, maart 19, 2018 10:26 |
| mooi geschreven, succes. | |
| Anneke Bakker: | Maandag, maart 19, 2018 08:59 |
| kleurige herinnering Youkie, koester het. Succes en zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: youkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||