De poetsvrouw
De poetsvrouw poetst
met smartlappen al het
verdriet uit haar bestaan.
Over het leven dat haar
een poets heeft gebakken
bezingt zij ontroerend over
die glimlach met nog vaker
die traan.
Die glimlach door de
tranen heen. Het verdriet
rust niet onder de zwaarste steen.
Drukkend op het hartgrondig gemoed
dat de tranen bezingen moet.
Van een poetsvrouw die verdriet
wegpoetst uit haar leven
met smartlappen die haar
haar glimlach teruggeven.
met smartlappen al het
verdriet uit haar bestaan.
Over het leven dat haar
een poets heeft gebakken
bezingt zij ontroerend over
die glimlach met nog vaker
die traan.
Die glimlach door de
tranen heen. Het verdriet
rust niet onder de zwaarste steen.
Drukkend op het hartgrondig gemoed
dat de tranen bezingen moet.
Van een poetsvrouw die verdriet
wegpoetst uit haar leven
met smartlappen die haar
haar glimlach teruggeven.
Reacties op dit gedicht
| Jadzia: | Woensdag, maart 28, 2018 10:51 |
| Inderdaad wordt er giga veel gepoetst in ons leven waarin ook wel vrolijkheid wordt gegeven. Vrolijke dag vandaag wens ik jou toe Groetjes van Jadzia |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, maart 27, 2018 19:54 |
| ja | |
| teun hoek: | Dinsdag, maart 27, 2018 18:46 |
| veel is er nog te poetsen Willem h gr th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||