Die fonkeling....
Die fonkeling....
Die fonkeling in jouw
ogen ze laten de ander
stralen ieder moment
van de dag,
nu jou stem weer hoorbaar
is zijn de klanken weer het
spel van de dag in jou bij zijn,
enkel nog maar van je alleen
voelen overheerst vooral in
de avonden dan weet je even
niet hoe....
Die fonkeling in jouw
ogen ze laten de ander
stralen ieder moment
van de dag,
nu jou stem weer hoorbaar
is zijn de klanken weer het
spel van de dag in jou bij zijn,
enkel nog maar van je alleen
voelen overheerst vooral in
de avonden dan weet je even
niet hoe....
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Woensdag, maart 28, 2018 10:30 |
| Zwaar, maar wel een opluchting dat de fonkeling in de ogen er weer is, en de stem ook. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lodi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||