Zonder schoenen in het heelal
Op blote voeten liep jij langs de kustlijn
met een dromerige blik naar de sterren.
stap voor stap als een model op de catwalk
was mijn vizier op jouw heupen gericht.
Jouw blote voeten onder wit satijnen jurk
de split gaf je benen bij elke stap de ruimte
waar je pirouettes in het spotlight cirkelde
om je euforie te etaleren in het maanlicht.
Geaard op blote voeten over elk ondergrond
geen schoeisel die jou kon versieren
alleen mijn woorden konden je beroeren
hierdoor kreeg ik op jouw elegantie meer zicht.
met een dromerige blik naar de sterren.
stap voor stap als een model op de catwalk
was mijn vizier op jouw heupen gericht.
Jouw blote voeten onder wit satijnen jurk
de split gaf je benen bij elke stap de ruimte
waar je pirouettes in het spotlight cirkelde
om je euforie te etaleren in het maanlicht.
Geaard op blote voeten over elk ondergrond
geen schoeisel die jou kon versieren
alleen mijn woorden konden je beroeren
hierdoor kreeg ik op jouw elegantie meer zicht.
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Vrijdag, maart 30, 2018 19:49 |
| Mooi, beeldend verwoord! | |
| claire vanfleteren: | Vrijdag, maart 30, 2018 19:32 |
| Een dame beschreven als een mooie zwaan! | |
| teun hoek: | Vrijdag, maart 30, 2018 11:50 |
| een heerlijke wandeling th | |
| Aquarel: | Vrijdag, maart 30, 2018 09:17 |
| Betoverend mooi. Liefs, Aquarel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, maart 30, 2018 06:47 |
| deze is mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||