nog vind ik niet de woorden
als bladgoud ontbotten
tere blaadjes
aan breekbare twijgen
een zachte wind
zingt over nieuw-groene weiden
warm straalt de lucht
in vroege zonnestralen
de nog verweesde velden
hunkeren hun groei
en ergens hoor je al een zwaluw
nog vind ik niet de woorden
om beeldend te beschrijven
hoe lente nu ontwaakt
om fleurig bont te blijven
sunset 02-04-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, april 02, 2018 22:30 |
| Clarice, Mijn dank geldt jou lezen en reageren. Genegen groet en een heel rustige dinsdagavond, |
|
| Clarice: | Maandag, april 02, 2018 22:11 |
| Mooi gedicht met het lentegevoel goed weergegeven, gts Clarice | |
| sunset: | Maandag, april 02, 2018 20:28 |
| youkie, Avr, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en geniet verder van een rustige maandagavond. Genegen groet, |
|
| Avr: | Maandag, april 02, 2018 18:58 |
| April doet wat hij wil!Maar dit is toch alweer een mooi gedicht! | |
| youkie: | Maandag, april 02, 2018 17:40 |
| heel mooi beschreven liefs |
|
