Na vechten komt rust
Je hebt zoveel leed veroorzaakt
mij helemaal opengemaakt.
Volgestopt met duister en haat
En dat met enige regelmaat!
Ik weet wat je hebt gedaan
Wij hebben t ergste al doorstaan
Nog even en je raakt ons niet meer
Ook al probeer je het steeds weer!
Pure hel gekend door jouw daden
Alleen maar geblokkeerde paden..
Helse aanvallen, pijn en veel verdriet
Aan mijn vechtlust zat een limiet..
Geleefd als een zombie zonder enig gevoel
Van binnen een grote knoeiboel
Gevangen genomen door een van jouw vloeken
Wachtende op hoge priester aan huis bezoeken
Niets kon ons volledig beschermen tegen jou
Nog steeds snap ik jou niet mevrouw
Van haat, verdriet, boosheid naar 'stop alsjeblieft gewoon'
kwam na een paar jaar iets via de telefoon
Het kwam ineens op mijn pad
Onze grote redder, onze grote schat
Zijn vraag bleek voor ons de redding
Na dat te doen kwam onze bescherming
Ongelooflijk dat JIJ dit hebt gedaan
Helaas 10 zware jaren zijn voorbij gegaan
Onze navelstreng is definitief verbroken
Het is eindelijk met 'hierboven' besproken
Ons pad is niet meer geblokkeerd
Negativiteit is flink gereduceerd
Onze paden zijn omgetoverd in goud
Genietend van alle glorie in eenvoud
Reacties op dit gedicht
| Jadzia: | Woensdag, april 04, 2018 14:39 |
| Ik sla mijn arm om jou heen en huil met jou mee. Stille groet Jadzia |
|
| Clarice: | Woensdag, april 04, 2018 12:00 |
| Spijtig dat je dit moest meemaken, Heoli. Maar fijn dat je het leven nog omarmt. Mooi geschreven, gts Clarice | |
| Aquarel: | Woensdag, april 04, 2018 10:15 |
| Heel mooi dat je die cirkel van haat hebt kunnen doorbreken. Ik wens je veel goeds. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Heoli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2018 | ||
| Thema's: | ||