Avondrust.
Avondrust.
De dag neigt
naar het einde
het zonlicht heeft zich aangepast
pastel gekleurd
naar het oranje
stilte heeft wind overklast.
De ondergaande zon
schetst glanzend
het water van de havenmond
welft over ’t bankje
op de kop
waar deze rust zich roerloos grondt.
Een driemast bark
doorklieft die stilte
romantisch beeld in deze tijd
alsof de eeuw
is teruggevallen
hier onverwacht de drukte splijt.
Genietend staar ik
naar de einder
in mijn gedachten vaar ik mee
naar ’t onbekende
in de verte
geheim’nis van een kalme zee.
th
De dag neigt
naar het einde
het zonlicht heeft zich aangepast
pastel gekleurd
naar het oranje
stilte heeft wind overklast.
De ondergaande zon
schetst glanzend
het water van de havenmond
welft over ’t bankje
op de kop
waar deze rust zich roerloos grondt.
Een driemast bark
doorklieft die stilte
romantisch beeld in deze tijd
alsof de eeuw
is teruggevallen
hier onverwacht de drukte splijt.
Genietend staar ik
naar de einder
in mijn gedachten vaar ik mee
naar ’t onbekende
in de verte
geheim’nis van een kalme zee.
th
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, april 13, 2018 22:07 |
| Wat mooi geschreven weer, Teun. Gts, Clarice | |
| Avr: | Vrijdag, april 13, 2018 19:12 |
| Mooi, deze Avondrust! | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 13, 2018 17:00 |
| In dit prachtige gedicht lees ik hoe je geniet van de schoonheid van de avondrust, heel mooi Teun. Fijne avond wens ik je toe. Anneke |
|
| Stroejaro: | Vrijdag, april 13, 2018 16:28 |
| Zo beeldend, prachtig!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2018 | ||
| Thema's: | ||