Zestien
Zestien
Twee cijfers, zeven letters, één woord.
Jong zullen velen zeggen, ik heb het al vaak gehoord.
Wat weet ik van het leven?
Als ik eerlijk ben wel wat, niet veel, maar ik leer graag.
Maar ik vind het allemaal wel eng.
Afgewezen voor het één, nemen ze mij bij het ander wel aan?
En hoe zal alles verder gaan?
Storten mijn dromen in? Net als al eerder gebeurde?
En kan ik dan de ladder omhoog vinden?
Rijkt iemand me de hand?
Ik weet het niet.
De tijd zal het me leren.
Want ik ben maar
Zestien.
Twee cijfers, zeven letters, één woord.
Jong zullen velen zeggen, ik heb het al vaak gehoord.
Wat weet ik van het leven?
Als ik eerlijk ben wel wat, niet veel, maar ik leer graag.
Maar ik vind het allemaal wel eng.
Afgewezen voor het één, nemen ze mij bij het ander wel aan?
En hoe zal alles verder gaan?
Storten mijn dromen in? Net als al eerder gebeurde?
En kan ik dan de ladder omhoog vinden?
Rijkt iemand me de hand?
Ik weet het niet.
De tijd zal het me leren.
Want ik ben maar
Zestien.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Maandag, april 16, 2018 07:20 |
| Ik vond het ook een moeilijke tijd, zestien jaar. Mooi geschreven. Liefs, Aquarel |
|
| Avr: | Zondag, april 15, 2018 20:57 |
| Inderdaad! De tijd zal het je leren. Mooi verwoord! |
|
| teun hoek: | Zondag, april 15, 2018 19:50 |
| die handreiking zal er zeker zijn , wel aanpakken. het goede . th | |
Over dit gedicht
| Auteur: shadowstander | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2018 | ||
| Thema's: | ||