Clarice: | Maandag, april 16, 2018 21:59 |
Oh niet fijn om dat mee te maken, Anneke. Zou er zelf niet goed van zijn om een dier aan te rijden.. Mooi geschreven, gts Clarice | |
Willem B. Tijssen: | Maandag, april 16, 2018 21:10 |
een verdrietige geschiedenis die maar al te vaak voorkomt. goed geschreven. |
|
gedichtenlady: | Maandag, april 16, 2018 20:47 |
Ontroerend ... | |
Avr: | Maandag, april 16, 2018 18:08 |
Triest, dit dierenleed! Gelukkig voor vader-eend, ken jij wel dierenliefde. Mooi verwoord! | |
Hans Winter: | Maandag, april 16, 2018 15:19 |
ergens ver nam ik eens zo'n stakker in handen, stervende naar ik moest merken, de wereld wervelde snel verder. hans |
|
Johny Donovan: | Maandag, april 16, 2018 14:08 |
oei dat was pas triestig Anneke! | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, april 16, 2018 11:29 |
wow | |
teun hoek: | Maandag, april 16, 2018 09:02 |
triest zo'n ervaring. h gr. teun |
|
Stroejaro: | Maandag, april 16, 2018 08:45 |
Wat triest...Het blijft onvoorstelbaar hoe sommigen rijden in het verkeer met alle gevolgen van dien. Intens geschreven, knap. | |
Auteur: Anneke Bakker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 16 april 2018 | ||
Thema's: |