Veren als satijn (thema)
Heldere ven
De spiegel die kringelt
Ze komen al tevoorschijn
Achter het riet vandaan
Stilte wordt langzaam doorbroken
Een paar kleurrijke eenden
Door ochtendstralen omsingeld
Hun veren die glanzen als satijn
In het licht van de zon zie ik ze gaan
Af en toe is een(d)tje ondergedoken
Uiteindelijk verlaat ik weer het water
In de verte hoor ik nog het geluid van hun gesnater
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Maandag, april 16, 2018 22:01 |
| Mooi sfeervol gedicht, Stroejaro. Gts, Clarice | |
| gedichtenlady: | Maandag, april 16, 2018 20:49 |
| Leuk | |
| Avr: | Maandag, april 16, 2018 18:10 |
| Mooi, beeldend gedicht! | |
| Johny Donovan: | Maandag, april 16, 2018 14:06 |
| mooi hoor | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, april 16, 2018 11:28 |
| een heerlijk schrijven | |
| teun hoek: | Maandag, april 16, 2018 10:08 |
| mooi . th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, april 16, 2018 09:18 |
| Leuk gedicht Stroejaro , ik hoor graag het snaterende volkje. Succes met dit mooie en fijne dag. Anneke |
|
| Aquarel: | Maandag, april 16, 2018 07:36 |
| Heerlijk om te lezen. Ik zie ze voor me, deze eendjes. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2018 | ||
| Thema's: | ||