Echoloze muziek
echoloze muziek
ik heb je
op een stoel
voor het voetlicht
gezet zonder tekst
alleen je ogen
presenteren open boek
je lichaamstaal
is de standaard die
jouw aanwezigheid
dragen moet in
het bedrijf dat ik
de voorstelling noem
jij bent en blijft
mimisch schouwen
ik dans en zing
grap en grol in
gefixeerd zijn door
alleen mijn eigen ding
toch voelt de zaal
de leegte die ik
speel als in een schilderij
zonder warmte en kleur
waar echoloze muziek
emoties beperken
ik dacht in jou
het ijkpunt te vinden
voor mijn strapatsen
maar zij zijn gelijk het
zielloze kreuken van golven
die eeuwig de rotsen beuken
w3il melker
17/04/2018
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Dinsdag, april 17, 2018 22:55 |
| Oef deze is zwaar Wil, een reflectie van velen. De eeuwige vraag van goed en fout en waarheid. Waar zullen we het antwoord vinden? | |
| lodi: | Dinsdag, april 17, 2018 19:34 |
| Jij bent en blijft het voorbeeld waar toe wij na leven, ieder woord iedere toon weerspiegelt jou zijn hier tussen ons, jou liefde jou glimlach dat is waar jij een ieder zo gelukkig mee maakt... liefs lodi |
|
| teun hoek: | Dinsdag, april 17, 2018 11:46 |
| zo kunnen wensen kapot slaan op rotsen. th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, april 17, 2018 08:59 |
| Laat de ogen het open boek dan presenteren zij zijn immers die de inhoud van het boek weergeven, in tegenstelling tot het zielloze gekreuk en gebeuk op de rotsen, die strapatsen zijn immers echoloos. Weer een heel fraai gedicht Wil. Zonnige groeten. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2018 | ||
| Thema's: | ||