IK,
Ik wil er zijn.
Ik wil er kunnen zijn.
Ik wil mogen meedoen met de mensen.
Lachen, vriendschappen, liefde-
Het is niet voor mij weggelegd.
Mensen behandelen me anders,
Mijn hele leven lang.
En waarom?
Ik ben gewoon blank…
(Van racisme kan geen sprake zijn.)
Toch wijkt men – als ik mijn gevoelens toon.
Als ik wil huilen,
Als ik boos ben.
Als het genoeg is.
Dan gaat men tegen mij toch door.
Dan vraag ik me af:
Waar doe ik het toch voor?
Heb ik on-nederlands temperament?
Maar… het ligt vaak niet bij mij.
Hoe de anderen soms doen-
Het doet me steeds zo’n pijn.
Laat me vrij vliegen,
Laat me ademen.
Laat me huilen.
Ik wil stralen,
Ik wil kunnen doven-
Ik wil mijn hoofd op je schouders leggen,
Als ik huil.
En ik wil zeggen:
‘Het is geweest, Het leed is geleden.
Mijn lief, Je begrijpt me.’
Eindelijk.