verdriet
Verdriet
Gekneveld verdriet,
niet te verwerken.
De mond gesnoerd.
Het hart ontroert.
Beelden vereeuwigen,
op het netvlies
van een vorig leven
Troosteloos verloren,
in diepe kloven
van een ontaard gevecht.
De schijnbare wrevel
is onnodig berecht.
Blijven geloven
kan niet meer.
Het is zelf verboden
één druppel herinnering
op te slorpen,
in de nederige geest.
Claire Vanfleteren©
Gekneveld verdriet,
niet te verwerken.
De mond gesnoerd.
Het hart ontroert.
Beelden vereeuwigen,
op het netvlies
van een vorig leven
Troosteloos verloren,
in diepe kloven
van een ontaard gevecht.
De schijnbare wrevel
is onnodig berecht.
Blijven geloven
kan niet meer.
Het is zelf verboden
één druppel herinnering
op te slorpen,
in de nederige geest.
Claire Vanfleteren©
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Donderdag, april 19, 2018 01:32 |
| mooi verwoord... ~~~waterval~~~ |
|
| september: | Woensdag, april 18, 2018 23:02 |
| Dit komt binnen. Zo goed geschreven over de zwaarte en intensiteit van verdriet. Knap gedicht Claire. Liefs | |
| teun hoek: | Woensdag, april 18, 2018 11:35 |
| indringend beeld van wie het betreft. h gr th |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, april 18, 2018 09:39 |
| Bijzonder gedicht Claire, pijnlijk-mooi verwoordt. Veel sterkte voor diegenen die het aangaat. Zonnige groet stuur ik jou. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2018 | ||
| Thema's: | ||