lentejazz
bij de eerste warmte geurt het bos zanderig en zoet
zijn ontdooide kleuren in het palet dun aangezet
er schuilt een thuiskomst in dit fluwelen bruidsbed
van pas losgelaten oogweelde en dromerige gloed
dan ziet iemand een zwaluw bij volle maan
en lijkt ‘t alsof de zon nooit is ondergegaan
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Donderdag, april 19, 2018 22:06 |
| Heel erg mooi geschreven, gts Clarice | |
| waterval: | Donderdag, april 19, 2018 13:03 |
| héél mooi die woordkeuze in dit gedicht, dat is genieten... groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
| teun hoek: | Donderdag, april 19, 2018 11:42 |
| zij zijn er weer de trekvogels als zwaluw enz. mooi omschreven. h gr th |
|
| Avr: | Donderdag, april 19, 2018 08:59 |
| Heel mooi deze overgang van seizoenen verwoord! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2018 | ||
| Thema's: | ||