Onuitgesproken jeugd
onuitgesproken jeugd
ik heb als kind
met zuchtjes wind
mijn leven al beschermd
waaide mee
in het driften van zand
langs een herfstig strand
verzamelde luwte
voor een poos als vorst
zijn snijden tot lijden koos
toch moest ik later
kleur bekennen om mijn
bescherming daarop in te stellen
ik harnaste een
onuitgesproken jeugd
waarin ik gezichtsloos loog
heb net uit colbert
pantalon en pet mijn
gevechtspak in elkaar gezet
ben maatschappelijk klaar voor
de ratrace van gelijk gezinden die bij
de start zichzelf al niet kunnen vinden
wil melker
22/04/2018
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zondag, april 22, 2018 20:47 |
| loop dan jezelf maar niet voorbij, stress loert om de hoek... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| teun hoek: | Zondag, april 22, 2018 17:59 |
| hoe anders Wil. h gr th | |
| september: | Zondag, april 22, 2018 16:49 |
| Dit prachtig geschreven gedicht komt binnen Wil. En hoe. Erg mooi geschreven. Ik sta hier even in bewondering bij stil. Liefs | |
| lodi: | Zondag, april 22, 2018 10:45 |
| Veelal wist ze niet wat ze deed telkens kreeg ze weer een scheldpartij naar haar hoofd, later heeft zij zich herpakt en weet zij dit te overwinnen door dat zij nu is geworden wie zij nu is een sterke onafhankelijke vrouw... liefs lodi |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, april 22, 2018 09:18 |
| Je bent de strijd aangegaan en ook gewonnen denk ik. Met je kleurige schilderwerken heb je vast hoge winstpunten gescoord. Onuitgesproken en toch goed verwoordt in dit gedicht. Zonnige dag Wil. Anneke |
|
| zomerkind: | Zondag, april 22, 2018 06:25 |
| daar word ik nou lyrisch van wil:) edddie | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2018 | ||
| Thema's: | ||