Omkijkend
omkijkend
wij vleugelen niet
verplaatsen ons al
ongehinderd in de geest
zeggen dat we dromen
praten vaak met anderen
die naar ons komen
omkijkend zien we
de lach die het nu ontspannen
lichaam vult met kracht
wij lijken zorgeloos
de werelden te omspannen die in
ons deel van het universum hangen
nog is er niet het gevoel
van er helemaal bij te horen in
een antwoord dat ons zal bekoren
wij wachten af
zenden onze boodschappen
hopend op een vruchtbaar contact
wil melker
23/04/2018
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Dinsdag, april 24, 2018 00:11 |
| Het vermoeide toekomstroze werpt zijn vruchten vanzelf af. Geniet nog even wat koelte voor de zomer breekt. | |
| M-Rose: | Maandag, april 23, 2018 14:41 |
| goed gekozen essay |
|
| waterval: | Maandag, april 23, 2018 14:08 |
| lachen heeft de wereld alleen maar verbeterd, het doet elke mens goed en men wordt er alleen maar beter van.... Die contacten volgen vanzelf :-) groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, april 23, 2018 10:27 |
| Rake woorden die fladderen door de geest om ze in een fraai gedicht als boodschap de wereld in te sturen, het antwoord blijft spannend, het contact zal zeker vruchtbaar zijn. Zonnige groet Wil en fijne dag. Anneke |
|
| lodi: | Maandag, april 23, 2018 08:56 |
| Jouw woorden ik hoor ze niet ik weet ze wel te lezen jouw woorden, laten mij zien wat jij mij wilt zeggen liefde is ook praten zonder elkaar te horen om elkaar te kunnen begrijpen... liefs lodi(en goede morgen) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2018 | ||
| Thema's: | ||