Bootje
Nog zie ik weer de kleuren
een dag van het papier ontdaan
door westenwinden voeren we
en bezongen de verlaten haven
Instrumenten waren je handen
die over het doek gleden
waarop huizen zichtbaar waren
en het bankje bij de gracht
Dagelijks bekeek ik het tafereel
zag het schemeren tussen muren
waar rust heerste
tussen sluiten en verlaten
Het penseel was je en het doek
waarop een compositie werd geschapen
nog eenmaal strijk ik over het bootje
dat dobbert in de gracht
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2018 | ||
| Thema's: | ||