Jong leven (thema)
Nietsvermoedend, nog maar klein en weggedoken
Schuwe diertjes worden door moeder afgeschermd
Broedend op een stulpje van riet en grasstroken
Zit een waterhoen die haar nest goed beschermt
Schotse Hooglanders in nevelige heidevelden
Zolang je maar niet te dicht bij ze staat
Ze kunnen gevaarlijk zijn en jij moet het dan ontgelden
Wanneer je hun kalveren onveilig gadeslaat
Het is de natuur van nemen en geven
Ergens tussenin daar staan wij
Het zien van dat ontwapenende jonge dierenleven
Daarvan worden de meesten gelukkig nog steeds blij
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Maandag, april 30, 2018 22:03 |
| Mooi geschreven, Stroejaro. Het is speciaal hoe dieren instinctmatig de juiste dingen doen terwijl ze niet aangeleerd krijgen hoe ze voor hun jongen moeten zorgen. Gts, Clarice | |
| gedichtenlady: | Maandag, april 30, 2018 13:28 |
| Mooi. Heel knap geschreven. Succes |
|
| teun hoek: | Maandag, april 30, 2018 13:01 |
| een duidelijk beeld van prilheid en bescherming. th | |
| Avr: | Maandag, april 30, 2018 11:17 |
| Grappig dat jij alles wat ik gisteren heb mogen zien en ervaren, hier zo heel mooi weet te verwoorden! Graag gelezen! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, april 30, 2018 10:55 |
| succes | |
| waterval: | Maandag, april 30, 2018 09:31 |
| mooi en goedgekozen aparte onderwerp , vooral voor dit thema. De natuur verwondert steeds, zowel in haar weerloosheid als in haar kracht... groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, april 30, 2018 09:24 |
| Rakend mooi natuurgedicht over het jonge leven, fijn om te lezen Stroejaro, veel succes en mooie dag gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2018 | ||
| Thema's: | ||