Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
kiezels
weg gespoeld
vervaagd
verdwenen in een stroom
de vaste grond onder mijn voeten
de bodem
waarin je niet meer leeft
maar bestaat
uit droge tranen
zachtjes druppelend
over kilometers spoorlijn
niet meer hard en
niet meer werkelijk
in ons bestaan
zo omhels je me
vanuit het leven
dat om me groeit
en zo voed je me
vanuit de aarde
waarvan ik neem
alsof jouw leven niets
dan leven is
Reacties op dit gedicht
[zwarte engel] vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
waterval
:
Woensdag, mei 02, 2018 00:23
niets of niemand gaat verloren....
groetjes van ~~~waterval~~~
teun hoek
:
Dinsdag, mei 01, 2018 13:29
strijd in het bestaan, die het waard is. th
Over dit gedicht
Auteur:
[zwarte engel]
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
01 mei 2018
Thema's:
[Zelfmoord]
[Leven]
[Samen]