Hun hoge hoed
hun hoge hoed
zij waren spelers
in dezelfde scene
het spel kenden
zij ondertussen wel
alleen de intonatie
en het stemgeluid
verraadden deze avond
de kwaliteit van hun huid
hun blikken
troffen niet elkaar
daarvoor waren zij al
veel te lang een paar
de ogen bespeelden
het publiek deelden
met hen leed en lief
maar toch met happy end
het venijn is de surprise
uit hun hoge hoed
helaas kende hij
het konijn al veel te goed
wil melker
02/05/2018
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Woensdag, mei 02, 2018 11:30 |
| boeiend . th | |
| lodi: | Woensdag, mei 02, 2018 11:23 |
| Zij wisten wat ze aan elkaar hadden een blik was genoeg, ieder van hen had een eigen blik waardoor zij konden spelen om de ander te verduidelijken, liefde samen zijn en geluk zijn de sleutel woorden van hun lange samen zijn... liefs lodi |
|
| waterval: | Woensdag, mei 02, 2018 09:19 |
| wat gewoonlijk in de staart zit, maar net daarom een verassing... ;-) groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 02, 2018 09:11 |
| Figuranten in de poppenkast, het gaat jou weer goed af Wil en uit de hoge hoed heb je een leuk gedicht getoverd dat graag gelezen wordt. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
| M-Rose: | Woensdag, mei 02, 2018 09:06 |
| das nu 1 vd nadelen als het konijn telang meedraait in in dezelfde hoed scene = de act niet meer zo florissant maar gelukkig toch kent het een bevredigend einde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||