zusters en witte jassen
ik wist de kamer
niet meer te vinden
hij was wit en blauw
van binnen met
zitje en raampartij
de geur was antiseptisch
gesproken woorden
kwamen langzaam terug
bedachtzaam afgewogen
zwaar van waarheid gedogen
ik was verdwaald tussen
zusters en witte jassen
die elkaar beglimlachten
op een professionele manier
maar waarom was ik hier
later bleek alles toch
opgelost te zijn
ik was niet met de auto
of per trein maar met
de lift naar de 12e etage
natuurlijk was ik
in de war ook chaos
volgde de sporen die ik
kruiste maar verhuizen was
zelfs voor mij een brug te ver
ik wilde van het strand
genieten zonder drukte
om me heen en kende
van vroeger het gebouw
met fantastisch uitzicht op zee
wil melker
03/05/2018
| lodi: | Vrijdag, mei 04, 2018 13:42 |
| Zelfs iedere dag zie je het mooie nu van het leven steeds weer geniet je van de kleinste dingen, haar dagen waren lang en soms best eenzaam geen dag ging er voorbij zonder getoonde emoties... liefs lodi |
|
| teun hoek: | Donderdag, mei 03, 2018 12:13 |
| tot je zelf komen en herontdekken. sterkte. th | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 03, 2018 08:46 |
| Bijkomen uit narcose? herken het maar ál te goed. Ik hoop dat het inmiddels goed met je gaat Wil en wens je een mooie zonnige dag. Anneke |
|
| waterval: | Donderdag, mei 03, 2018 08:17 |
| argeloos gaat de tijd voorbij tot we geconfronteerd worden met onze lichamelijke kwetsbaarheid,... Geniet zolang het kan... groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, mei 03, 2018 04:54 |
| wow | |
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||